Vroeg opgestaan in la jorara na een goede lange nacht. Lekker en gezond ontbijtje gehad. Was wel nodig voor onze lange tocht in de bergen. Om 8.00 uur afgesproken in Palomino bij Johana. Bij haar thuis was het wachten. Alles werd op de ezel geknoopt (eten, spulletjes voor de Indigenas en onze tassen) Jammer genoeg was de mula ook besteld door 2 indigenas.  Deze moesten we afstaan. Even stress, maar al snel een lieve ezel kunnen regelen.

Johana’s 2 zoons gingen ook mee. Wat een tempo! Dat is niks voor 4 Nederlandse meisjes die alleen maar vlakke landschappen gewend zijn. Warm, steil, en rocky. Oh ja, en veel muggen!

Het eerste dorpje was na 2 uur lopen Seiviaka. Onze hangout slash rustplaats was een oud houten huis met oude vieze hangmatten. Stoelen; stenen, planken en simpelweg de grond. Best wennen. Tegenover ons zat een familie in de deuropening. Schuw, wel vriendelijk. Foto’s maken hielden ze niet van. Dit zou energie wegnemen? Dan maar stiekem!

In hetzelfde dorpje Martha’s huisje bezocht. Enige meisje dat Spaans Sprak, een vriendin van Johana. Kreeg cadeautjes van Johana (gekocht van ons geld) Mooie kinderen!

Daarna de tocht hervat naar de Koguis’s. Een inheems dorp waar niemand komt. Johana heeft er gewoond en vandaar dat zij de enige is die toeristen brengt. Super interesant.

Opa, oma, kinderen, dieren alles leeft er samen. Heel apart om te zien. Opa kauwt cocaleaves, oma zat met haar kinderen in de hangmat. Iemand die al kauwend een shirt weefde. Dit is pas samen met en in de cultuur. Johana heeft gekookt in oma’s keuken. Rijst en groente in plastic bakjes.

Vlakbij zit ons huisje. Johana hing 4 hangmatten op; onze bedden. Onze wc is de jungle en onze douche de rivier. Behoorlijk back to basic dus.

Kogui kindjes continue bij ons, super! Redelijk geslapen; lange nacht gemaakt. In de hangmat en in de jungle! Cool toch!

De volgende ochtend rustig aangedaan en Johana heeft gekookt op haar fuego. Het ging de hele ochtend door met eten. Nog visite gehad van een moedertje uit het dorp met zusje en baby. sneu; ze was al 2 baby’s verloeren. Johana ging nog fluiten en zingen, super!

Daarna langs deKogui family gegaan. Gezegend met een ketting door opa, best bijzonder.

Gezwommen in de rivier met onze Kogui vriendjes en vriendinnetjes, veel foto’s gemaakt. Nu in ons huisje; lekker in de hangmat. Johana kookt vega spaghetti in haar groete pan op de grond. Kinderen zoeken wat kruid uit het woud. Puur natuur!

Elias helemaal in zijn nopjes. Het kleine aapje valt niet op tussen de Koguis, mooi om te zien

Vriendinnetje 1: Calorina

Vriendinnetje 2: Siksta

3: Sintana

Een relaxte Kogui avond gehad in de hangmat. Doellooos, maar leuk. Dat is het lieven hier. Praten, vuurtje, eten…..

9-1

Wederom een lange nacht gemaakt; wel snurken, kou en lawaai van Johana en haar vuurtje.

Met  relaxte moment in de ochtend werd bruut verstoor toen ik Gerda voor haar hoofd schopte. Alleen maar door een spin die naar beneden kwam. Tis de jungle; Wendy ook al gillend uit de hut gerend. Maar, het waren geluksspinnen. Alles wat niet zwart is, brengt geluk. Laten we deze dieren maar zo beschouwen.

De Koguis zouden onze tassen op opa’s Mula naar beneden brengen, het moest daarom heel snel. Dus havermout als ontbijt. Ons gewassen in de river en onze tanden gepoets. De Kogui kindjes sjouwden onze tassen. WAt een toppertjes. Dit doen wij ze niet na.

Bij opa en oma nog een aardappel genuttigd. Oma was ook degene die de mula optuigde. Als laatste onze dekentjes weggegeven als cadeautje. Zieke opa kroop er meteen onder. Dit komt goed terecht.

Maar weer aan de wandel op weg naar een andere stam. Deze mensen komen vaak in Palomino. Om de rivier over te komen kregen we 2 stoere binken. wat een lijven! Nog geen 16,  maar wat een pokkeltjes. Wij in een “badkuip” en zij ons tegen de stroming in naar de overkant brengen. Speciaal vervoersmiddel. Deze familie; groter huis, kinderwagentje en zelfs een mobiele telefoon. Toch een groot verschil. Een super vriendelijke jongen vertelde heel veel, heel open.

Allemaal niet fit, dus Johana gevraagd om snel te vertrekken.. Weliswaar met tegenzin, maar we gingen. In tussentijd een schooltje bezocht. Johana’s project, ze doet goed werk!

Al met al super dagen gehad. En met behulp van al onze vriendjes en vriendinnetjes veel foto’s Als je niks hebt en dan fotograferen met een dure Nikon. Tja, das bijzonder.

De meisjes uit de jungle zijn terug. Lek geprikt, maar een super ervaring! Dat pakken ze ons niet af!!

Hantsiga = hoi

Hantsiwerga: alles is goed